مقایسه 2 کودتا یکی واقعی دیگری مجازی

بدون مقدمه مقایسه ای بین کودتای 22 خرداد 88 و کودتای 28 آذر 89  یکی در دنیای واقعی که حکومتش ادعای آزادترین کشور جهان را دارد و دیگری در فضای مجازی(سایت بالاترین) که بنیانگذارش ادعای آزادی بیان را دارد. جزییات بطور کلی بیان شده

• قبل از کودتای 22 خرداد 88: برای اولین باردر جمهوری اسلامی مناظره های جنجالی و بی سابقه ای برگزار شد و کاندیدها رو در روی هم قرار گرفتند و از برنامه های کاری خود گفتند و از خود در برابر اتهامات وارده از طرف دیگر کاندیدها دفاع کردند و مرزبندی ها مشخص شد و مردم تصمیم خود را گرفتند .

• قبل از کودتای 28 آذر 89 : در بین کاربران سایت اختلاف افتاده عده ای مخالف توهین به مقدساتشان هستند وعده ی دیگری از آزادی بیان دفاع میکنند .آنهایی که مخالف توهین هستند میگویند که نباید به دین و پیامبر و امامان و هر چیز دیگری که به آن مربوط میشود توهین کرد طرف مقابل میگوید آنچه را که شما توهین میخوانید ما افشاگری حقیقت میدانیم . اختلاف ها بالاگرفته و در این درگیری  پای مدیر سایت هم وسط می آید طرفی که مخالف توهین هستند میخواهند که مدیر سایت دخالت کند و موضع بگیرد .مدیر سایت هم نظر سنجی برگزار میکند و بعد از مدتی نتایج آن را اعلام میکند اختلاف ها کمی فروکش میکند ولی هنوز ادامه دارد تا اینکه مدیر سایت در یک برنامه تلویزیونی از روال کار در سایت صحبت میکند و همچنین از آزادی بیان در آن دفاع میکند و میگوید که مکانیزمی درست کردیم که در آن سلیقه ما مهم نباشد بعد از این برنامه بنظرمی آید که اختلاف ها کاهش پیدا کرده و جو آرامی در سایت برقرار شده است.

• 22 خرداد 88 :روز انتخاب فرا رسید روزی که هرگز فراموش نخواهد شد مردم از ساعات اولیه صبح پای صندوقهای رای حاضر شدن ولی پس از مدتی در اقدامی عجیب به ستاد انتخاباتی یکی از کاندیدها حمله میشود اما رای گیری تا پاسی از شب ادامه داشت تا اینکه رای گیری تمام شد و درب ها بسته شدن و بسیاری از مردم خوشحال بودند چون میدانستند که کاندیدای مورد نظر خودشان پیروز قاطع انتخابات است از طرفی هم نگران تقلب در انتخابات بودند با این حال مردم با امید به خانه هایشان رفتند و خوابیدند اما عده ای هم بیدار ماندند.

• روزقبل از کودتای 28 آذر 89 : در اقدامی غیر منتظره مدیران سایت شروع میکنند به حذف برخی از لینکهایی که در نقد دین و مسائل دیگر ارسال شده و کاربرانی که از این کار ناراحت شدن در اقدامی اعتراضی شروع میکنند به فرستادن لینکهایی که این کار را نادرست میدانند و آن را بر خلاف آنچه که مدیر سایت آزادی بیان نامیده و اقدام اخیر را به چالش میکشند.

• 23خرداد 88 :هیچکس نمیداند در آن چند ساعت چه گذشت وقتی همه خواب بودند ،نتایج اعلام شد و همگان در حیرت فرو رفتن خیلی ها شوکه شده بودند آنها که معترض بودند شروع کردن به اعتراض و پاسخ پرسشی را میخواستند ولی جوابی جز  گلوله و باتوم و دستگیری و گاز اشک آور نصیبشان نشد.

• 28 آذر 89 :هیچ کس نمیداند در آن چند ساعت چه گذشت . حذف کردن کاربران شروع شد یکی پس از دیگری و این کار به سرعت پیش رفت در ساعات اولیه نزدیک به 100 نفر حذف شدند و تا ساعتها ادامه داشت بسیاری از کاربران که از اینکار بشدت ناراحت بودند شروع کردن به اعتراض و پاسخ مدیر را در مورد این اقدام میخواستند ولی جوابی جز حذف خود و لینکهایشان نگرفتند هر کسی هم که کوچکترین اعتراضی میکرد در کسری از ثانیه حسابش بسته میشد و تا امروز 275 کاربر حذف شده اند.

• بعد از کودتای 22 خرداد : بعد از کشتار و دستگیری های گسترده حکومت شروع کرد به برگزاری دادگاهای نمایشی و نمایش اعتراف های افراد مختلف و متهم کردن آنها به اقدام علیه نظام و دادن حکم های سنگین . عده ای از طرفداران حکومت هم شروع کردن به حمایت و دفاع از این نوع عملکرد ومخالفان خود را خس و خاشاک ، فریب خورده ،گوساله ،بزغاله ، فتنه گر و میکروب نامیدند و خواستار حذف آنان شدند.

• بعد از کودتای 28 آذر: بعد از حذف شدن حساب های کاربری بطور گسترده هیچ دادگاه نمایشی برگزار نشد هیچ اعتراف نمایشی هم نمایش داده نشد ولی افراد زیادی متهم شدن به اقدام جهت راه اندازی توطئه برای جنگ جهانی سوم و حکم های زیادی صادر شدن که تقریبن همه آنها حبس ابد بود.عده ای از طرفدارن این نوع حرکت هم شروع کردن به دفاع از عملکرد مدیر سایت و مخالفان را نفوذی های وزارت اطلاعات و ارتش سایبری و واواک نامیدند.

حال باگذشت مدتی از کودتای 28 آذر تغییراتی در سایت ایجاد شد اما این پرسش پیش می آید که اگر میخواستید این تغییرات را اجرا کنید چه دلیلی داشت که این کاربران حذف شوند ؟آیا نباید پرسید که هدف شما از اینکار چه بود ؟آیا میخواستید صدایی مخالف وجود نداشته باشد ؟آیا میخواستید نمایش دهید که رای کاربران هیچ ارزشی برای شما ندارد ؟ بهرحال گذشته را نمی توان تغییر داد ولی میشود از گذشته درس گرفت تا در آینده مسیر بهتری را انتخاب کرد البته امیدوارم چون تاریخ نشان داده که دیکتاتورها هیچ وقت از تاریخ عبرت نگرفته اند.